Het verhaal

HET VERHAAL

Injiri, wat “echt India” betekent, staat historisch gezien voor “echt Madras geruit textiel” dat in de 18e eeuw naar West-Afrika werd geëxporteerd.

Injiri werd in 2009 gelanceerd als kledingmerk door Chinar Farooqui en gelooft in de schoonheid van handweefprocessen. Injiri als merk gaat meer over het vertellen van verhalen, het eindpunt weerspiegelt de reis van vele processen. Ze maken kleding voor vrouwen en textiel voor thuis. De focus van het merk ligt op textielontwikkeling en duurzaam gebruik van materialen.

Injiri creëert een esthetiek rond absolute eenvoud en werkt binnen de beperkingen van textieltechnieken. Het merk is te zien in verschillende winkels over de hele wereld. Ze vieren de levende traditie van handwerk in India en vinden weerklank bij estheten over de hele wereld. Een van de vele successen van het merk was de prestigieuze EDIDA Award voor interieurtextiel in 2016.

DESIGN - HET PROCES

India, over de hele lengte en breedte, is het land van buitengewone handgeweven stoffen met veel verschillende stijlen, kleuren, texturen en unieke kenmerken, die horen bij de specifieke regio waar ze worden verbouwd en gesponnen.

Hun proces draait om nauwe samenwerking met meesterwevers en hun textielvocabulaire in verschillende delen van India. Ze zijn voortdurend in gesprek met deze hoeders van immaterieel menselijk erfgoed. Designverhalen beginnen met het verzamelen en bestuderen van oude stukken textiel die het ambacht in zijn puurste vorm laten zien.

De meeste ambachten in India, vooral die van textiel, hebben unieke codes die betrekking hebben op de geografie waar ze vandaan komen. Van de zelfkant die is gemaakt om de stof te beschermen voor generaties van gebruik, tot motieven die de identiteit onthullen van de grond waar het vandaan komt. Ze proberen zich te richten op zulke details en bouwen hun designverhalen daaromheen. Ze vieren de stof vanaf het begin in het garen tot het einde van het proces in het tastbare product.

Injiri-vormen komen voort uit een scala aan inspiratiebronnen. Sommige staan dichter bij de weefclusters waarmee ze werken en andere zijn antieke kledingstukken die verouderd zijn. De eenvoudigste kleding gedragen door boeren, boerinnen en gewone mensen inspireert hen het meest.

Vroeger was het maken van kleding een heel langzaam proces en kon de maker elk stuk op zijn gemak maken. In het verleden was geweven materiaal een kostbaar goed en werd er zuinig mee omgesprongen. De “handgemaakte” kwaliteit in antieke stukken is heel duidelijk en ze worden keer op keer geïnspireerd door dergelijk vakmanschap.

Ze proberen te onderzoeken zonder te definiëren hoe hun textiel uiteindelijk als product zal eindigen en genieten van de reis door de processen waar hun creativiteit hen doorheen leidt. Hun ontwerptaal wordt niet gedicteerd door mode en trends, maar is afgeleid van het leren en bestuderen van etnische tradities over de hele wereld.

GRONDLEGGER - HET EERSTE ZAADJE EN HAAR VERHAAL

De schoonheid van Rajasthan, de plek waar Chinar opgroeide, is doordrenkt van geschiedenis en ook de thuisbasis van verschillende inheemse ambachten. Chinar reisde veel en had een voorliefde voor traditionele kunst en cultuur. Ze genoot van een voedende blootstelling aan alles wat handgemaakt en ambachtelijk was.

Deze voorliefde voor de schoonheid van traditionele voorwerpen bracht haar ertoe een bachelor in schone kunsten te volgen aan de historische Maharaja SayajiRao University, gevolgd door een intensieve postgraduatie in textielontwerp aan het National Institute of Design in Ahmedabad, India.

Het was tijdens haar ontwerpopleiding waar haar kennis en interesse voor Indiaas textiel zich verdiepte. Tijdens een documentatieproces (onderdeel van haar ontwerpprogramma) in Ladakh had Chinar haar eerste diepgaande ontmoeting met de mensen die traditionele textiel maken, inheems aan een geografisch gebied. Dit werd gevolgd door werkreizen naar clusters als Lucknow, Chanderi en Kachchh, die belangrijke ervaringen vormden die haar gevoelig maakten voor het verhaal van handen, levens en geschiedenis achter dergelijke textielkunst.

Chinar's onderzoeksproject naar het verven van kant in Bhujodi, Kachchh, heeft geholpen om de technieken van het organisch verven nieuw leven in te blazen met de initiatieven van de meesterwevers.

Chinar richtte Injiri op in 2009 met de wens om door middel van haar werk en voortdurende verkenningen van regionale technieken langdurige banden te smeden met Indiaas textiel.