Te paard door pantanal, Brazilië

“MIJN PAARD SJOKT DAPPER DOOR HET WATER. HIJ IS HET GEWOON, HIJ IS HIER GEBOREN. RONDOM MIJ BLOEIEN HEMELSBLAUWE WATERLELIES. TIENTALLEN KAAIMANNEN GLIJDEN GERUISLOOS IN HET WATER BIJ HET NADEREN VAN MIJN PAARD. BOVEN MIJ VLIEGT EEN FAMILIE BLAUWE ARA’S VOORBIJ. ZE KWETTEREN EEN HEEL VERHAAL. DIT IS GENIETEN MET GANS MIJN LIJF EN HART.”

Te voet of the paard

Te paard een streek verkennen heeft grote voordelen. Je komt op plekken waar een ander niet komt (zelfs niet te voet), dus echt ‘off the beaten track’ én je kan volop genieten van alles om je heen zonder steeds naar de grond te moeten kijken (iets wat je te voet wel moet doen).

Of ik een ervaren ruiter ben? Helemaal niet! Ik begon pas paard te rijden op mijn achtendertigste. Ik plande toen een trekking in de Andes. Hiervoor volgde ik een tiental privélessen en al snel kreeg ik de smaak te pakken. Na die reis ben ik blijven rijden in België. Jammer genoeg de laatste jaren steeds minder en minder door gebrek aan tijd.

Met Gaucho door Brazilië

Ik ontmoette Paul van Gaucho Do Brasil voor het eerst in 2006 voor de trekking in de Andes van Chili naar Argentinië. Vorig jaar volgde dan Colombia en dit jaar dus de Pantanal. Deze bestemming stond al jaren op mijn bucketlist. Paul is een Belg die zijn hart verloor in Zuid-Amerika en naar daar trok om zijn droom waar te maken: ruiterreizen organiseren in Latijns-Amerika. Hij begeleidt steeds zelf elke reis die hij organiseert. Met zijn vrolijke inborst, zijn ervaring én zijn gevoel voor humor is hij de perfecte ruiter-reisgids.

Wetland - jungle

De Pantanal is het grootste drasland gebied ter wereld. In totaal bedraagt het gebied 150 000 km², ongeveer de helft van Frankrijk. Veel minder gekend dan de Amazone, maar minstens even mooi. Tijdens het regenseizoen loop het hele gebied onder water waardoor het enkel te bezoeken is van juni t.e.m. november. Tijdens die periode verlaat het water de streek via de machtige rivier de ‘Paraguay’.

Het is één van de indrukwekkendste natuurgebieden ter wereld, met meer dan 650 vogelsoorten, 400 vissoorten, 100 soorten zoogdieren enzovoort. De Pantanal prikkelt alle zintuigen van elke natuurliefhebber. Je waant je helemaal in een National Geographic documentaire.

Eeen moeder - dochter trip

Mijn dochter Jasmien, 19 jaar, vertrok in september vorig jaar voor 6 maanden naar Panama om er vrijwilligerswerk te doen bij Spay Panama. In april kwam ze terug en om dat te vieren, plande ik deze reis samen met haar. Heerlijk is het om te zien dat je kinderen dezelfde reislust hebben als jezelf. Het zijn prachtige moeder-dochter momenten geworden, die ik nooit zal vergeten.

Elke dag adrenaline

We hebben genoten van de eerste tot de laatste seconde. Het avontuur startte meteen door een vlucht met een Cessna naar de eerste fazenda Baia Das Pedras. We maakten kennis met onze paarden en de cowboys, de ‘Pantaneiros’. Een extra schapenvacht op het zadel van Jasmien en we waren vertrokken! Na onze eerste fazenda trokken we door naar een campingplaats waar we 2 nachten in hangmatten sliepen. We eindigden in een andere fazenda Barra Mansa, gelegen aan een prachtige rivier, de Rio Negro.

Koeien drijven samen met de cowboys, het leek een spelletje tot plots de hele kudde zich 180 graden draaide en in de verkeerde richting galoppeerde. Gelukkig zijn de Pantanal paarden snel en wendbaar en kregen we de koeien terug in de goede richting. Het leverde schaterbuien op.

Miereneters inhalen te paard, wilde varkens proberen te vangen met een lasso, volle bak galopperen door het water, navigeren tussen de vele kaaimannen, met een kano zoeken naar anaconda’s en jaguars, piranha’s vissen… elke dag was er wel een moment waar je hart sneller ging van slaan.

National Geogrpahic

Gedurende de hele trip ontmoetten we bijzondere dieren zoals de capibara, miereneter, reuzenotter tot zelfs een wasbeertje. Overal sporen van de jaguar in het zand maar die liet zich spijtig genoeg niet zien.

De meest fascinerende vogels vlogen boven ons hoofd: luidruchtige macaws, statige jabiru’s, gekke toekans en schattig uiltjes. Heel blij was ik dat ik mijn goede camera bij had om voor en na het paardrijden enkele vogels te fotograferen. Op het paard moet je je redden met je smartphone.

En dan de kaaimannen…onze vaste reisgezellen. Overal kwamen we ze tegen, op elke oever lagen er te zonnen met hun bek wagenwijd open. In elke plas loerden ogen naar ons net boven de waterspiegel. Onze paarden hielden ze nauwlettend in het oog, gelukkig is er een overvloed aan eten en hielden de beestjes zich bijgevolg gedeisd. Alhoewel, 1 keertje kon een kaaiman het niet laten naar de benen van mijn paard te happen. Het gekke was dat je  zo snel aan hun aanwezigheid wende dat je ze bijna als vanzelfsprekend (en ongevaarlijk) begon te beschouwen.

Prachtige landschappen wisselden elkaar af. We reden door tropische bossen, langs oevers van rivieren, dan weer op luchtige zandwegen of door hoge grasvelden, soms zelf door diepe waters.

Dromen

De heerlijk lange galoppades, de kleurrijke vogels, de rust, de afwezigheid van toeristen, de onvergetelijke landschappen, de behulpzaamheid van de cowboys, het afgelegen zijn, de bijzondere dieren, het avontuur, het niet te evenaren vrijheidsgevoel….de Pantanal heeft mijn hart veroverd en ik droom ervan om terug te gaan.

Rij jij ook graag te paard en hou je van bijzondere reizen? Kijk dan zeker eens naar het aanbod  van

De heerlijk lange galoppades, de kleurrijke vogels, de rust, de afwezigheid van toeristen, de onvergetelijke landschappen, de behulpzaamheid van de cowboys, het afgelegen zijn, de bijzondere dieren, het avontuur, het niet te evenaren vrijheidsgevoel….de Pantanal heeft mijn hart veroverd en ik droom ervan om terug te gaan.

Rij jij ook graag te paard en hou je van bijzondere reizen? Kijk dan zeker eens naar het aanbod  van Gaucho do Brasil. 

Mijn volgende droombestemming te paard? De Atacama woestijn in Chili… En jij?